SU ŞİİRLERİ

"Su"ya atfedilmiş ya da içinde imge olarak "su" geçen şiirler.

ORUÇ ARUOBA - SU

Set çek seline
yavaş yavaş ilerle
damla damla birik.

Ak geç ıslattığın kayalardan:
duraksama - uçurur güneş seni.
Atla takıldığın çavlanlardan:
duraksama - savurur rüzgar seni.

Aldırma kumlara, çakıllara:
çöker onlar dibe nasılsa -
ilerle yavaş yavaş
birik damla damla
set çek seline.

* * *

Behçet NECATİGİL - SAKLI SU

Ürperen yaralara çıplak 

Havaların değmesi 

Acır. 

Korkunuz nerdeyse 

Bir şey söylenecek, bir şey sorulacaktır. 

Sekiz sokak önceden sezmeniz 

Adımlar yöneldi, 

Bir daralış gönlünüzde 

Ortalık karardı. 

Anla sıkıntımı geç git dost, 

Nedendir sorma. 

Gür bitkiler altında bir benim için akar 

Alıngan, onurlu 

İstemez görsünler saklı su. 

* * *

Ahmet ERHAN - SULUAYNA

Kalbim, sen hâlâ burada mısın? 

Şol bedende gurbette mi, sılada mısın? 

Alkol, taşikardi, panik atak 

Maceran bir gün tıp dergilerini çalkalayacak 

Kalbim, sen hâlâ burada mısın? 

Aklımı avuçladığım yerdeki o kanrevan kahrım 

Sevgilim ki, adının ilk harfini ancak hatırladığım 

Ağaçlara kazımak için şimdi kim uğraşacak? 

Ama yine de bir resmin olsaydı dönüp bakacak 

Gözlerime bulaştığı anda suluaynaların 

Kalbim, sen hâlâ burada mısın? 

* * *

Cahit ZARİFOĞLU - SU

1. 

Taşlanan kadınlar yankır 

Girdap duvarda ve sırları çözük aynalar 

Bir aynanın civarda hayvan otlağındaki benzeri 

Yüzler kuyuya inen gözü terkeder 

Sıcaktır örfe yaklaşır 

Kavalsız ve çılgınca döner kaderine bir kez daha bakar 

Açlığa üşümeye kartalın alnında duran yıldıza 

Bir kere daha daha yalnızlığa 

Kati ve aşk geçerliğini ortaya koyarak 

Ulusal ve benci iki çingene arasında 

Bir kere daha yalnızlığa 

Atılarak 

Yerin içinde yüzlerle hücum 

Bütün özentili yekinmelere doğru karşı 

Bütün nedensiz gençliklere doğru karşı 

Bütün ................ doğru karşı 

Aç olan karın 

Soylu olan yoksulluk 

Ve mızrakla gelen alın 

Yerin gezisinde insan vardır 

Ağulu bir diş put taşında 

Doğacak çocukların toplandığı çadır taşında 

Ava çıkmıştır 

Aşk tunç çekmiştir bizle olan sırtına 

Birbirini çaresiz bırakan çehrelerin 

Yaralı ceylanı bulup tepindiği 

(Fırat birdenbire kaybolur bir mağarada) 

sevenin kurbanla alınıp kurbanla ödendiği 

güneşin aşktan sudan ve topraktan 

daha hızlı yöneldiği 

raskolnikof 

müthiş bir iman ağrısı çekmektedir. 

Güvercinler toplandı sofralar kuruldu 

Ağaçlar bahçede kızgın güneşle çatıldı 

Elma tadları ağır ayrılık tadları 

Yalnızlıkla toprağa savruldu 

Katerin açık kollarıyla yaklaştı üç tuzaklı odalarıyla 

Mükemmel bir karpuza yaslanmak 

Suya çağrılmak 

Bir de içindeki ziynetleri hor görmek iyice 

Oysa güneş ağırlaşsın siyah saçımız uzayan başımızda 

Alnımızın dibinde kalsın seçkin ve Horasanı kayıran gözlerimiz 

Hiç akla gelmedi 

Bereber kırları hüznü atmaya yarayan bir annenin 

Dallara takılıp ağrıyan yaralarıyla yattığı 

Gerçekten canlı göğsü boğucu çaylarıyla 

Akşam suyundan bir sütun mermer içmiş 

Her erkeğe bir yılan üfürmüş 

2. 

Ciğerlerde ölüm akar 

Çeşme 

İnsan hesapsız çocuk üfürük 

Kendinde olmayan gürz kapanan ayna 

Mektep taze ekmek dilimi zeytinin içindeki bağırgan 

Ölüm 

Sıkışmış aramıza 

Sandalyenin dibinde mi 

Dudak sıcak çay bardağına kapanırken 

Salıncak onunla içten içe anlaşma 

Cevizin ipi tutan çocuğu kayıran dallarında 

Yeşil yaprakta veba 

Ölüm evin hangi bilinmezinde ya da açıkça 

Küçük kardeşin avucunda mı 

Uzak insan sahillerine 

Kelimeyi dolanan dillere 

Taşıdılar zeytin 

Kahvaltı ve zeytin 

Sofrada üç büyük zeytin üç kanlı bakış 

Ölünün ağzına zeytin kondu 

Şiş dudakların arasına 

Sonra geniş omuz yaralarında 

Adamlar kırılan camlar taktılar 

3. 

İnanç yiğit ev sorardı bulup konaklardı 

Kanlı göz ufuk tarardı 

Cürümlü başta her geyik akışında 

Örtülür dudaklar çünkü kalble çarpılırlar 

El gezer tenhaları dolanır ufak tüyler 

Ve tüyler ki ateşle diklenirler 

Kendi namlarına ağemen olarak 

Üşüme kabarcıkları tad kabarcıkları 

Ürpermelerle unutkanlık 

Yerin bir zaferle doğrulması cürme katık olarak 

Dantel kalb vurması su kapları 

Islak naylon örtü ve ıslak cimrilikle 

Ustalıkla yaprağa ilave peçete 

Yorgun ve evvelden haber 

Sonra saralar 

Sıradadırlar 

Kapılar baskıyla kapalıdır 

Onlar yontup hamam kapılarını 

Kulaklara ses kutuları 

Ormanlar avazlarıyla parke taşlar 

Kurtlar 

Yıldırım 

Avizeler 

Orada köşelere düşler yerleşir yatakları kollar 

Uyku canavar kıvrımlı batarlı saldırır 

Ev tilkiyle sarılır kuşatılır 

Yorgun bir masal uzakta kaybolur 

Kulaklarına yosun ve balık biriken çocuklar 

Toprağın rengine katılan 

Hızla yorgana atılan 

Göğsümüze sırtımıza ateş bastıran 

Örtünen çıldıran çocuklar 

La onlarla alev açıyor her yanımız 

Anlaşalım 

4. 

Denizde büyüyen av hayvanı 

Suları derin denizleri boyayan mürekkep hayvanı 

Uzatır gözlerini ince çalgılar içinde savaşlarla 

Tiz sesli yuvarlak ağızlarıyla 

Bu kez bu alçıyı donduranla 

Kapalı denizlere kapılıp açık okyanusta 

Kayalardan inen hızlı koşan bağırlar 

Ayakta durlar 

Kalklar 

Oturun babamı 

Ben güvercin saçlı çocuktum 

Buzlardan başlayıp vurdular 

Dağların yabani timsahında 

Sanatın fiziksel geçerliğine kadar 

Vurdular 

Babam upuzun yatandı kumda 

Ölü ve uzaması birden duran saçlarıyla 

Çünkü öylesine kendi ölümü 

Başanı yastıklardan kaçıran uykulu başını cümle odalardan 

Hep kumlar vardı çünkü uykuya yaklaşırken 

Üzülecek ve sevinç duyacak yerlerde 

Dudakların içinde kulak yollarında 

Adamın öldürülüş sesi 

Sofradan sokak kapısından 

Pencereden kumluğa okyanusa 

Ahrete olan dostluğumuza yakınlığımıza

* * *

İlhan BERK - SUYA BAKIYORSUN

Suya bakıyorsun. Masada bir gül duruyor, 

Masada durmak onun işi.

Su zamanı düşündürür der Borges. 

Sanki çocuklar, sanki küçük köylerdir su: 

Zamanda dolaşmaya çıkmıştır.

Zaman ki, 

her yerde zamandır 

Aralar saçlarının tütününü.

Ben ki otum, düğümlü sana 

Dört yol ağzıyım, geçesin diye.

Soy beni. 

Ölümü okuyan yok. 

* * *

Lâle MÜLDÜR - SU

Firuze rengi suların önünde diz çökmüş

bir okçu, elinde altın yayıyla.

Karalarla kaplanlarla oynuyordu,

kemanıyla oynadığı gibi.

Firuze rengi sularda yüzen

sarı güller... lerin yansıttığı

yanılsamalar... içindeyim...

O uzun siyah eldivenimle

yürüyorum sularda.

sularla evlilik akuatik yeşillerle

gri gözlerle bir anima-kadın

soluk alıp verişi

karanlık yaprakların ardında

Bir yıldız gümüş notalar fısıldıyor

onun da kulağına... dolendo...

Seslerin ve notaların gümüş

ağırlığıyla dalıyor sulara, dalıyoruz.

bir denizaltı konuşması gibi

artık kimsenin dinlemediği iki insan arasında

boğulmamak için denizin dibinde konuşmaya çalışan

İki insan gibi neredeyse

dolendo

O uzun beyaz eldivenimle

tekrar çıktığımda sulara Miras'ım,

alnıma saplanacak altın bir ok olabilir.

Erden kızların önünde eğilmiş

oturuyor olabilirim alnımda altın bir okla.

Aramızda belirli uzaklıklarla eğilmiş

şarkı söylüyor olabiliriz gri sulara.

Aramızda kristal uzaklıklarla

göğe çekilmiş olabiliriz, ağlayan ünikornlar gibi.

Orion çekimi belki de yalnızca...

* * *

Tuğrul Tanyol - SUDAKİ ANKA

biz bülbül-i muhrikde mi gülzâr-ı fırâkız 

âteş kesilir geçse sabâ gülşenimizden 

II. Selim 

özlemin soğuk kışı, ırmağa karışan arzu 

dallarda, üşüyen kanatlarından soyunmuş 

sudaki billuru düşleyen ankâ 

seslerimiz seslerimizi arıyor uzaklarda 

ardımızda uzanan yollarda unuttuğumuz 

kayıklar dolusu altın şarkı, mücevher, akik 

ve kehribar ırmağın usulca yüzdürdüğü 

eski bir şarabı taşıran esrik anılar 

bahçelerden akardı ince bir kanûn renginde 

güller ve güllere sürtünüp tutuşan rüzgâr 

ağaç yağmurun biçimini alırdı uzaktan baksak yanılırdık 

günlerin karaya çıktığı yerde dururdun 

sıcak falında izlerin ve kumun 

bir ses bir sese yansıtırdı pırıltısını 

bir dağ bir dağı gölgelerdi ve o ıssız sürünün 

tozları dağılınca başlardı gün 

uzayıp giderdi yollar boyunca 

ağacın ağaca fısıldadığı sürgün 

zaman sesini yükseltiyor şimdi seyrelmiş otların arasından 

kıyıya yanaşan kayıklardan iniyor 

kalabalık, gölgesini ardında bırakıp 

usulca bir imgeye dönüşüyor 

ırmağın buzları erirken ötelerde 

son kez dönüp bak, geride bıraktığın izleri topluyor çocuklar 

eski bir evden, zümrüt bir kuleden 

sevdiğimiz ve unuttuğumuz kadınların sözlerini uçuruyor rüzgâr 

yaşamın acısı geçmiş buradan bir iz gibi sürüp toprağı 

geçtik biz de çatısında binlerce ses çınlayan o ıssız geceden 

karşılamak için seni: bilinmeyeni 

artık susmalıyız, konuşsak bile 

bizim acımızı kim anlayabilir 

sen, sudaki rengine külünü savuran ankâ 

ırmak akıp gitti, çoktan 

küllerimiz küllerimizi arıyor hâlâ 

* * *

Turgut UYAR - SULARDA ÜRKÜ

suların çoğaltığı seslerden ürküyorum 

yorgunluk veriyor ürkü¹ 

alacakaranlık gibi anlamsız bir şey 

bir çoban kepeneği gibi ya da 

gelip çakılıyor aklıma 

sonra hiç bir şeye benzemiyor 

bir saat iki saat üç saat gibi şeyler oluyor 

ama 

hiç bir şeye benzemiyor 

tutturduğum türkü 

nedendir bilmem 

Edip le söylediğimiz zaman 

oluyordu halbuki 

an ürkü

* * *

A. KADİR - BU SU ÇOĞALA ÇOĞALA

Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım. 

Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek. 

Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık. 

Nerde yalan dolan gördüysem kızardım. 

Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan. 

Ardına kadar açtım çocuklara kapıları. 

Dostluklar boy attı yeryüzünde, 

dostluklar orman orman. 

Ebemkuşakları gökyüzünde fır dolandı. 

Yürüdü dağlardan ovalara doğru 

gümbür gümbür bir deli su, 

yıktı bu su önüne geleni, 

bu su, çoğala çoğala. 

İnsanlar insanları aldı götürdü. 

Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku. 

* * *

Faruk Nafız ÇAMLIBEL - SUYUN ÜSTÜNDE MISIRLAR

Dün gece parçaladı bir aslan kafesini, 

Bir gönül sonsuz ufka yol aldı kartal gibi. 

Fırtınam!Baş ucunda duyunca nefesini 

Otuz yıllık bir ağaç eğildi bir dal gibi. 

Tatmak için enginin şi'rini dalgalarla 

Kalbimiz göğsümüzde ayrı bir şeydi yarda. 

İki taş heykel oldu vücudumuz kenarda, 

Ruhumuz enginlere açıldı sandal gibi. 

Sonsuzluğun sırrına ererek biz denizde 

Sonsuzluğu yaşatmak istedik sevgimizde, 

Saçımız ağarmadan toprak olunca biz de 

Gezecek maceramız dillerde masal gibi.

* * *

CAN YÜCEL - ATEŞ İLE SU

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında; 
sevdalanmış onun deli dalgalarına. 
hırçın hırçın kayalara vuruşuna, 
yüreğindeki duruluğa... 
...demiş ki suya: 
gel sevdalım ol, 
hayatıma anlam veren mucizem ol... 

su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa, al demiş; 
yüreğim sana armağan... 
sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına. 

zamanla su, buhar olmaya, ateş, kül olmaya başlamış. 
ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı... 
baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de 
yüreğindeki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su...

ateş kızmış, ateş yakmış ormanları... 
aramış suyu diyarlar boyu, 
günler boyu, geceler boyu 
bir gün gelmiş, suya varmış yolu 
bakmış o duru gözlerine suyun, 
biraz kırgın, biraz hırçın. 
ve o an anlamış; 
aşkın bazen gitmek olduğunu, 
ama gitmenin yitirmek olmadığını. 

ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla. 
işte o zamandan beridir ki: 
ateş sudan, su ateşten kaçar olmuş... 
ateşin yüreğini sadece su, 
suyun yüreğini sadece ateş alır olmuş...

* * *

SU KASİDESİ - FUZULİ

Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su 

(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda vermez.) 

Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su 

(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa gözümden akan sular, göz yaşları mı şu dönen gök kubbeyi kaplamıştır, bilemem..) 

Zevk-ı tîğundan aceb yoh olsa gönlüm çâk çâk
Kim mürûr ilen bırağur rahneler dîvâra su

(Senin kılıca benzeyen keskin bakışlarının zevkinden benim gönlüm parça parça olsa buna şaşılmaz. Nitekim akarsu da zamanla duvarda, yarlarda yarıklar meydana getirir.) 

Vehm ilen söyler dil-i mecrûh peykânun sözin
İhtiyât ilen içer her kimde olsa yara su 

(Yarası olanın suyu ihtiyatla içmesi gibi, benim yaralı gönlüm de senin ok temrenine, ok ucuna benzeyen kirpiklerinin sözünü korka korka söyler.) 

Suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek virse min gül-zâra su 

(Bahçıvan gül bahçesini sele versin (su ile mahvetsin), boşuna yorulmasın; çünkü bin gül bahçesine su verse de senin yüzün gibi bir gül açılmaz.) 

Ohşadabilmez gubârını muharrir hattuna
Hâme tek bahmahdan inse gözlerine kara su 

(Hattatın beyaz kâğıda bakmaktan, kalem gibi, gözlerine kara su inse (kör olsa, kör oluncaya kadar uğraşsa yine de) gubârî (yazı)sını, senin yüzündeki tüylere benzetemez. ) 

Ârızun yâdıyla nem-nâk olsa müjgânum n'ola
Zayi olmaz gül temennâsıyla virmek hâra su 

(Senin yanağının anılması sebebiyle kirpiklerim ıslansa ne olur, buna şaşılır mı? Zira gül elde etmek dileği ile dikene verilen su boşa gitmez.) 

Gam güni itme dil-i bîmârdan tîgun dirîğ
Hayrdur virmek karanu gicede bîmâra su 

(Gamlı günümde hasta gönlümden kılıç gibi keskin olan bakışını esirgeme; zira karanlık gecede hastaya su vermek hayırlı bir iştir.) 

İste peykânın gönül hecrinde şevkum sâkin it
Susuzam bir kez bu sahrâda menüm-çün ara su 

(Gönül! Onun ok temrenine benzeyen kirpiklerini iste ve onun ayrılığında duyduğum hararetimi yatıştır, söndür. Susuzum bu defa da benim için su ara.) 

Men lebün müştâkıyam zühhâd kevser tâlibi
Nitekim meste mey içmek hoş gelür hûş-yâra su 

(Nasıl sarhoşa şarap içmek, aklı başında olana da su içmek hoş geliyorsa, ben senin dudağını özlüyorum, sofular da kevser istiyorlar.) 

Ravza-i kûyuna her dem durmayup eyler güzâr
Âşık olmış galibâ ol serv-i hoş-reftâra su 

(Su, her zaman senin Cennet misâli mahallenin bahçesine doğru akar. Galiba o hoş yürüyüşlü, hoş salınışlı; serviyi andıran sevgiliye aşık olmuş.) 

Su yolın ol kûydan toprağ olup dutsam gerek
Çün rakîbümdür dahı ol kûya koyman vara su 

(Topraktan bir set olup su yolunu o mahalleden kesmeliyim, çünkü su benim rakibimdir, onu o yere bırakamam.) 

Dest-bûsı ârzûsıyla ger ölürsem dostlar
Kûze eylen toprağum sunun anunla yâre su 

(Dostlarım! Şayet onun elini öpme arzusuyla ölürsem, öldükten sonra toprağımı testi yapın ve onunla sevgiliye su sunun.) 

Serv ser-keşlük kılur kumrî niyâzından meger
Dâmenin duta ayağına düşe yalvara su 

(Servi kumrunun yalvarmasından dolayı dikbaşlılık ediyor. Onu ancak suyun eteğini tutup ayağına düşmesi (yalvarıp aracı olması bu dikbaşlılığından) 
kurtarabilir.) 

İçmek ister bülbülün kanın meger bir reng ile
Gül budağınun mizâcına gire kurtara su 

(Gül fidanı bir hile ile (meşhur gül ve bülbül efsanesindeki gibi yine) bülbülün kanını içmek istiyor; bunu engelleyebilmek için suyun gül dallarının damarlarına girerek gül ağacının mizacını değiştirmesi gerekir.) 

Tıynet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
İktidâ kılmış târîk-i Ahmed-i Muhtâr'a su 

(Su Hz. Muhammed'in (s.a.v) yoluna uymuş (ve bu hâli ile) dünya halkına temiz yaratılışını açıkça göstermiştir.) 

Seyyid-i nev-i beşer deryâ-ı dürr-i ıstıfâ
Kim sepüpdür mucizâtı âteş-i eşrâra su 

(İnsanların efendisi, seçme inci denizi (olan Hz. Muhammed'in s.a.v) mucizeleri kötülerin ateşine su serpmiştir.) 

Kılmağ içün tâze gül-zârı nübüvvet revnakın
Mu'cizinden eylemiş izhâr seng-i hâra su 

(Katı taş, Peygamberlik gül bahçesinin parlaklığını tazelemek için (ve onun) mucizesinden dolayı su meydana çıkarmıştır.) 

Mu'cizi bir bahr-ı bî-pâyân imiş âlemde kim
Yetmiş andan min min âteş-hâne-i küffara su 

(Hz. Peygamberimiz'in mûcizeleri dünyada uçsuz bucaksız bir deniz gibi imiş ki, ondan (o mucizelerden), ateşe tapan kâfirlerin binlerce mâbedine su ulaşmış ve onları söndürmüştür.) 

Hayret ilen barmağın dişler kim itse istimâ
Barmağından virdügin şiddet günü Ensâr'a su 

(Mihnet günü Ensâr'a parmağından su verdiğini (bir mucize olarak parmağından su akıttığını) kim işitse hayret ile (şaşa kalarak) parmağını ısırır.) 

Dostı ger zehr-i mâr içse olur âb-ı hayât
Hasmı su içse döner elbette zehr-i mâra su 

(Dostu yılan zehri içse (bu zehir onun dostu için) âb- ı hayat olur. Aksine düşmanı da su içse (o su, düşmanına) elbette yılan zehrine döner.) 

Eylemiş her katreden min bahr-ı rahmet mevc-hîz
El sunup urgaç vuzû içün gül-i ruhsâra su 

(Abdest (almak) için el uzatıp gül (gibi olan) yanaklarına su vurunca (sıçrayan) her bir su damlasından binlerce rahmet denizi dalgalanmıştır.) 

Hâk-i pâyine yetem dir ömrlerdür muttasıl
Başını daşdan daşa urup gezer âvâre su 

(Su ayağının toprağına ulaşayım diye başını taştan taşa vurarak ömürler boyu, durmaksızın başıboş gezer.) 

Zerre zerre hâk-i dergâhına ister sala nûr
Dönmez ol dergâhdan ger olsa pâre pâre su 

(Su, onun eşiğinin toprağına zerrecikler halinde ışık salmak (orayı aydınlatmak) ister. Eğer parça parça da olsa o eşikten dönmez.) 

Zikr-i na'tün virdini dermân bilür ehl-i hatâ
Eyle kim def-i humâr içün içer mey-hâra su 

(Sarhoşlar içkiden sonra gelen bat adrysını gidermek için nasıl su içerlerse, günahkârlar da senin na'tının zikrini dillerinde tekrarlamayı (dertlerine) derman bilirler.) 

Yâ Habîballah yâ Hayre'l beşer müştakunam
Eyle kim leb-teşneler yanup diler hemvâra su 

(Ey Allah'ın sevgilisi! Ey insanların en hayırlısı! Susamışların (susuzluktan dudağı kurumuşların) yanıp dâimâ su diledikleri gibi (ben de) seni özlüyorum.) 

Sensen ol bahr-ı kerâmet kim şeb-i Mi'râc'da
Şebnem-i feyzün yetürmiş sâbit ü seyyâra su 

(Sen o kerâmet denizisin ki mi'râc gecesinde feyzinin çiyleri sabit yıldızlara ve gezegenlere su ulaştırmış.) 

Çeşme-i hurşîdden her dem zülâl-i feyz iner
Hâcet olsa merkadün tecdîd iden mimâra su 

(Kabrini yenileyen (tamir eden) mimara su lazım olsa, güneş çeşmesinden her an bol bol saf, tatlı ve güzel su iner.) 

Bîm-i dûzah nâr-ı gam salmış dil-i sûzânuma
Var ümîdüm ebr-i ihsânun sepe ol nâra su 

(Cehennem korkusu, yanık gönlüme gam ateşi salmış, (ama) o ateşe, senin ihsan bulutunun su serpeceğinden ümitliyim.) 

Yümn-i na'tünden güher olmış Fuzûlî sözleri
Ebr-i nîsândan dönen tek lü'lü şeh-vâra su 

(Seni övmenin bereketinden dolayı Fuzûlî'nin (alelâde) sözleri, nisan bulutundan düşüp iri inciye dönen su (damlası) gibi birer inci olmuştur.) 

Hâb-ı gafletden olan bîdâr olanda rûz-ı haşr
Eşk-i hasretden tökende dîde-i bîdâra su 

(Kıyamet günü olduğu zaman, gaflet uykusundan uyanan düşkün (yahut aşık) göz, (sana duyduğu) hasretten su (gözyaşı) döktüğü zaman,) 

Umduğum oldur ki rûz-ı haşr mahrûm olmayam
Çeşm-i vaslun vire men teşne-i dîdâra su 

(O mahşer günü, güzel yüzüne susamış olan bana vuslat çeşmenin su vereceğini, beni mahrum bırakmayacağını ummaktayım.)